نقشه ايران شير است نه گربه و طرح آزادسازى اين شير در سه مرحله در دست اجرا مى باشد
گزينش دوست و دشمن در زندگى روزمره و جهان سياست و مملكت دارى و شهريارى هر چند كارى دشوار و سخت مى باشد، اما ذكاوت و تيزهوشى و آينده نگرى هر انسان و عنصر و گروه و دولتى مى تواند در اين گزينش مؤثر باشد.
رژيم اسلامى حاكم بر ايران نه تنها در اين مورد گزينش نيكو و درستى نداشته است بلكه در دشمن آفرينى و دوست گزينى همواره ضد منافع ملى و درازمدت ما عمل كرده است.
در هنگامه جنگ ايران و عراق كه تمامى جهان از صدام حسين حمايت نظامى، سياسى و تبليغاتى مى كردند تنها يك كشور بود كه با فروش تسليحات نظامى با در نظر داشتن محاصره اقتصادى غرب و به ويژه آمريكا، به ايران امكان داد تا در برابر عراق پايدارى كند و تمامى دلارها و قرض ها و كمك هاى تسليحاتى جهان عرب و غرب نيز نتوانست موجب از دست دادن شهرى از ايران كهن و شيرگونه ما شود.
آرى تصوير ايران ما نقش گربه نيست بلكه نقش شير است. به خاطر دارم كه اين مسئله موضوع بحث سال ها پيش ما بود با داريوش... داريوش به من مى گفت كه نقشه ايران شبيه شير است، نه گربه و در طول تاريخ اين مسئله را نشان داده است.
بارى از گزيدن دوست و دشمن مى گفتيم بعد از انقلاب اسلامى در ايران، سرزمين ما تماماً به آغوش فرهنگى تازيان رفت و دستار به دستان سبز و سياه كه خويش را فرزندان قريش و صحرا گردان تازى مى دانستند، عربيت را بر ايرانيت ترجيح دادند و هر چند ۸سال جنگ و كشتار و تجاوز مردم سرزمين ما با زور صدام و پول اعراب خرابى هاى فراوانى به بار آورد اما نه تنها رهبران ايرانى را به لحظه اى انديشه وانداشت كه سيدعلى خامنه اى و ديگران روسرى ياسرعرفات كه نشانه غربيت مى باشد را به همراه ديگر سردمداران رژيم با افتخار حمل مى كنند.
همه اينها در شرايطى پديد آمده و مى آيد كه ما مى توانستيم در شرايط كنونى جهان و پيروزى جنگ تمدن ها بر گفتگوى تمدن ها با جهان غرب و به ويژه اسرائيل روابط دوستانه و خوبى داشته باشيم و همزمان با كشورهاى همسايه و منطقه نيز روابط همزيستى و دوستى. اما عدم گزينش سياستى درست موجب شد تا درياى مازندران را و خليج فارس را به گونه هاى مختلف از دست بدهيم و سرمايه هاى نفتى ما دوبى را آباد كند و فرزندان ايران زمين را به تن فروشى در حرمسراهاى تازيان كشاند.
رژيم اسلامى حاكم بر ايران نه تنها در اين مورد گزينش نيكو و درستى نداشته است بلكه در دشمن آفرينى و دوست گزينى همواره ضد منافع ملى و درازمدت ما عمل كرده است.
در هنگامه جنگ ايران و عراق كه تمامى جهان از صدام حسين حمايت نظامى، سياسى و تبليغاتى مى كردند تنها يك كشور بود كه با فروش تسليحات نظامى با در نظر داشتن محاصره اقتصادى غرب و به ويژه آمريكا، به ايران امكان داد تا در برابر عراق پايدارى كند و تمامى دلارها و قرض ها و كمك هاى تسليحاتى جهان عرب و غرب نيز نتوانست موجب از دست دادن شهرى از ايران كهن و شيرگونه ما شود.
آرى تصوير ايران ما نقش گربه نيست بلكه نقش شير است. به خاطر دارم كه اين مسئله موضوع بحث سال ها پيش ما بود با داريوش... داريوش به من مى گفت كه نقشه ايران شبيه شير است، نه گربه و در طول تاريخ اين مسئله را نشان داده است.
بارى از گزيدن دوست و دشمن مى گفتيم بعد از انقلاب اسلامى در ايران، سرزمين ما تماماً به آغوش فرهنگى تازيان رفت و دستار به دستان سبز و سياه كه خويش را فرزندان قريش و صحرا گردان تازى مى دانستند، عربيت را بر ايرانيت ترجيح دادند و هر چند ۸سال جنگ و كشتار و تجاوز مردم سرزمين ما با زور صدام و پول اعراب خرابى هاى فراوانى به بار آورد اما نه تنها رهبران ايرانى را به لحظه اى انديشه وانداشت كه سيدعلى خامنه اى و ديگران روسرى ياسرعرفات كه نشانه غربيت مى باشد را به همراه ديگر سردمداران رژيم با افتخار حمل مى كنند.
همه اينها در شرايطى پديد آمده و مى آيد كه ما مى توانستيم در شرايط كنونى جهان و پيروزى جنگ تمدن ها بر گفتگوى تمدن ها با جهان غرب و به ويژه اسرائيل روابط دوستانه و خوبى داشته باشيم و همزمان با كشورهاى همسايه و منطقه نيز روابط همزيستى و دوستى. اما عدم گزينش سياستى درست موجب شد تا درياى مازندران را و خليج فارس را به گونه هاى مختلف از دست بدهيم و سرمايه هاى نفتى ما دوبى را آباد كند و فرزندان ايران زمين را به تن فروشى در حرمسراهاى تازيان كشاند.
امروز در پى حمله اسرائيل به حماس و لبنان به بهانه سركوب حزب الله و تروريست هاى فلسطينى هوادار رژيم اسلامى اصلاً و ابداً به قباى اعراب برنخورده است و بى شك هيچ دستى هم تكان نخواهند داد. زيرا سركوب شيعيان چه در لبنان و چه در فلسطين باشد چه در پاكستان و تركيه براى تازيان با سركوب و قتل عام يهوديان برابر و يكسان است. زيرا نه اهل تسنن و نه وهابى ها شيعيان را مسلمان نمى دانند: قاتلوا الذين لايؤمنون بالله و لاباليوم الاخر و لايحرمون ما حرم الله و رسوله ولايدينون دين الحق (سوره توبه آيه ۲۶).
پس اساس همين آيه و ديگر آيات بوده است كه در طول تاريخ زرتشتى ها و شيعيان و يهوديان و مسيحيان قتل عام شده اند. هر چند بوده اند علماى بزرگ و فرهيخته اى در ميان اهل تسنن كه با حاكمان و اجراى اينگونه احكام مخالف بوده اند. اما شوربختانه مخالفت هاى علماى راستين مانع از كشتارها نشده است.
امروزه نيز از سوئى جمهورى اسلامى بايد هر از چندى جنجالى بيافريند تا اذهان جهان را به جاى اتم ايران به سوئى ديگر مشغول كند و از سوى ديگر اسرائيل نيز بر آن است تا ديوار امنيتى را بدور سرزمين خويش بكشد و منطقه را دشمن زدائى كند. لذا هر چند آريل شارون بارها از جرج بوش خواست تا با حمله به پايگاه هاى اتمى ايران موافقت كند اما خودسرانه نمى توانست خود را با ايران درگير كند بدون اين كه توافق آمريكا را داشته باشد. اما خلع سلاح كردن حماس و حزب الله به ويژه پس از اين كه حماس كه تبديل به يك دولت سياسى در منطقه شده بود مايل نبود سازمان ملل را كه اسرائيل هم در آن است به رسميت بشناسد يك خطر و هدف اساسى براى تل آويو بود.
بهانه را جهل و نادانى گروه هوادار نظام اسلامى ايران در حماس با گروگان گرفتن يك سرباز به اسرائيل داد.
نادانى مضاعف حزب الله و شيخ حسن نصرالله كه به دست بوسى آقاى خامنه اى مفتخر است آنجا بود كه يك كارت دعوت معتبر و قوى براى اسرائيل روان كرد تا به لبنان حمله كند. آنگاه كه اسرائيل براى آزادى يك سرباز به فلسطين حمله مى كند بسيار طبيعى است كه براى رهائى دو سرباز به مراتب خيلى قويتر به لبنان خواهد تاخت. يعنى اگر اين مسئله را حزب الله نفهميده بود كه واويلا بر آنها. اما جمهورى اسلامى بسيار رندانه اين مسئله را سازماندهى كرد تا در هنگامه قفل شدن مذاكرات غرب با ايران روى مسئله اتم، جهان شاهد رويدادى ديگر باشد. اما بدون شك اين اقدام ها در نهايت به نفع اسرائيل و حذف نيروهاى مسلح كه بخشى از جهان آنها را تروريست مى نامد، خواهد انجاميد. اگر حماس و حزب الله از فلسطين و لبنان رانده شوند و يا كشته و زندانى و خانه خراب شوند. كلاً يك بازوى قوى نظامى جمهورى اسلامى در خارج ايران قطع مى شود و پس از آن طرح امنيت سازى در عراق عملى خواهد شد و جدائى رهبران سياسى عراق از سياست ملاهاى تهران، قطع بازوى دوم نظام اسلامى تهران خواهد بود. اگر اين دو عمليات با پيروزى به انجام برسد و تا زمانى كه جمهورى اسلامى اسرائيل را به رسميت نشناسد، طرح نهائى و پروژه پايانى كه حذف نظام اسلامى تهران است عملى خواهد شد. يعنى اگر جنگ كنونى كه گريبان فلسطين و لبنان را گرفته است به سوريه و ايران كشيده شود در مدت بسيار كوتاهى يك گروه بسيار بزرگ شبه نظامى از اپوزيسيون ايرانى از طريق عراق، يك جمع انديشمند و سياستمدار جوان ايرانى از غرب و آمريكا به همراه جنگنده هاى غرب، براى پايان دادن به حكومت به ۳۰سال نرسيده ملاهاى تهران همزمان و همراه و هم آهنگ فعال خواهند شد.
پس اساس همين آيه و ديگر آيات بوده است كه در طول تاريخ زرتشتى ها و شيعيان و يهوديان و مسيحيان قتل عام شده اند. هر چند بوده اند علماى بزرگ و فرهيخته اى در ميان اهل تسنن كه با حاكمان و اجراى اينگونه احكام مخالف بوده اند. اما شوربختانه مخالفت هاى علماى راستين مانع از كشتارها نشده است.
امروزه نيز از سوئى جمهورى اسلامى بايد هر از چندى جنجالى بيافريند تا اذهان جهان را به جاى اتم ايران به سوئى ديگر مشغول كند و از سوى ديگر اسرائيل نيز بر آن است تا ديوار امنيتى را بدور سرزمين خويش بكشد و منطقه را دشمن زدائى كند. لذا هر چند آريل شارون بارها از جرج بوش خواست تا با حمله به پايگاه هاى اتمى ايران موافقت كند اما خودسرانه نمى توانست خود را با ايران درگير كند بدون اين كه توافق آمريكا را داشته باشد. اما خلع سلاح كردن حماس و حزب الله به ويژه پس از اين كه حماس كه تبديل به يك دولت سياسى در منطقه شده بود مايل نبود سازمان ملل را كه اسرائيل هم در آن است به رسميت بشناسد يك خطر و هدف اساسى براى تل آويو بود.
بهانه را جهل و نادانى گروه هوادار نظام اسلامى ايران در حماس با گروگان گرفتن يك سرباز به اسرائيل داد.
نادانى مضاعف حزب الله و شيخ حسن نصرالله كه به دست بوسى آقاى خامنه اى مفتخر است آنجا بود كه يك كارت دعوت معتبر و قوى براى اسرائيل روان كرد تا به لبنان حمله كند. آنگاه كه اسرائيل براى آزادى يك سرباز به فلسطين حمله مى كند بسيار طبيعى است كه براى رهائى دو سرباز به مراتب خيلى قويتر به لبنان خواهد تاخت. يعنى اگر اين مسئله را حزب الله نفهميده بود كه واويلا بر آنها. اما جمهورى اسلامى بسيار رندانه اين مسئله را سازماندهى كرد تا در هنگامه قفل شدن مذاكرات غرب با ايران روى مسئله اتم، جهان شاهد رويدادى ديگر باشد. اما بدون شك اين اقدام ها در نهايت به نفع اسرائيل و حذف نيروهاى مسلح كه بخشى از جهان آنها را تروريست مى نامد، خواهد انجاميد. اگر حماس و حزب الله از فلسطين و لبنان رانده شوند و يا كشته و زندانى و خانه خراب شوند. كلاً يك بازوى قوى نظامى جمهورى اسلامى در خارج ايران قطع مى شود و پس از آن طرح امنيت سازى در عراق عملى خواهد شد و جدائى رهبران سياسى عراق از سياست ملاهاى تهران، قطع بازوى دوم نظام اسلامى تهران خواهد بود. اگر اين دو عمليات با پيروزى به انجام برسد و تا زمانى كه جمهورى اسلامى اسرائيل را به رسميت نشناسد، طرح نهائى و پروژه پايانى كه حذف نظام اسلامى تهران است عملى خواهد شد. يعنى اگر جنگ كنونى كه گريبان فلسطين و لبنان را گرفته است به سوريه و ايران كشيده شود در مدت بسيار كوتاهى يك گروه بسيار بزرگ شبه نظامى از اپوزيسيون ايرانى از طريق عراق، يك جمع انديشمند و سياستمدار جوان ايرانى از غرب و آمريكا به همراه جنگنده هاى غرب، براى پايان دادن به حكومت به ۳۰سال نرسيده ملاهاى تهران همزمان و همراه و هم آهنگ فعال خواهند شد.
در ماه گذشته وقتى يك هفته پس از ديدار نخست وزير اسرائيل با ژاك شيراك مجاهدين خلق موقتاً تبرئه شده و فعاليت هايشان پس از سال ها ممنوعيت در فرانسه آزاد شد و آنها توانستند خيلى زود چند هزار نفر را زير يك سقف جمع كرده و در رسانه ها ظاهر شدند، در حقيقت، اين نخستين چشمكى بود كه به نظام اسلامى زده شد تا بداند كه اگر مى خواهد بماند بايد اسرائيل را به رسميت بشناسد. هر چند به جز آمريكا (به طور علنى) تقريباً تمامى جهان رسماً با جمهورى اسلامى مراوده هاى گوناگون داشته و آن را به رسميت مى شناسند، اما حمله به حماس و لبنان از سوى اسرائيل بدون كسب اجازه از آمريكا حتى به آنها نيز نشان داد كه آنجا كه منافع ملى تل آويو به خطر بيفتد آنها قاطعانه وارد عمل مى شوند و ابرقدرت هاى آمريكائى و غيره نيز جرأت مخالفت نخواهند داشت و اروپائيان هم اگر بخواهند پُز روشنفكرى ضد جنگى بدهند فقط در ۴ تا بيانيه و سخنرانى نيم دقيقه اى خلاصه خواهد شد.
-در ايران بايد نظامى روى كار بيايد تا دوستان و دشمنان تاريخى خود را خوب بشناسد، سياست محمدرضاشاه برترين نوع ديپلماسى خارجى براى ايران هزاران ساله بود و اسرائيل در منطقه بايد هم پيمان ايران باشد نه دشمن.
-در ايران بايد نظامى روى كار بيايد تا دوستان و دشمنان تاريخى خود را خوب بشناسد، سياست محمدرضاشاه برترين نوع ديپلماسى خارجى براى ايران هزاران ساله بود و اسرائيل در منطقه بايد هم پيمان ايران باشد نه دشمن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر